Phoe... en nu op weg naar Oudtshoorn. Dat is zo'n 500 km noord- oost. Dat is zo'n beetjevan Parijs naar Breda. Gisteren al een klein koffertje ingepakt en na die stress van de tandarts om negen uur op weg. Het is hier op de Kaap trouwens nog steeds heeeeel slecht weer en koud. We kopen alsmaar houtblokken voor de kachel.
Weer richting Stellenbosch en de N2 vervolgen richting Swellendam. Het weer wordt steeds beter. We zien de temperatuur oplopen tot 19 graden! Zonnig, mooie uitzichten, prachtige route. Bij Swellendam gaan we noordelijk de 'Garden Route' rijden. Natuurlijk staat er hier niks meer in bloei, het is immers hartje herfst! Af en toe nog prachtige bougainvilles en aloë's. Sowieso prachtig landschap.

Geregeld passeer je townships en alsmaar... lopende en lopende zwarte mensen. Je wil ze wel meenemen in je auto, maar je durft het niet.

Met de beschrijving die we van Triple A meekregen, zijn we zonder problemen tegen half vijf bij ons Guest House La Plume. We worden hartelijk ontvangen met een welkomstdrankje. We dachten dat we via Triple A een ‘standard room' gereserveerd hadden... We hebben een luxe onderkomen. Oh... Nicole, echt iets voor jou... al die kleine spulletjes, waar jij naar op zoek bent en die je in Frankrijk verzamelt. En dan badjassen en badslippers met takje lavendel erop.... details.. We gaan de kinderen wijs maken dat de kranen van goud waren....

En het is nog steeds zonnig en droog. We gaan de farm bekijken. Rare vogels die struisen!! 's Avonds natuurlijk struisvogelbiefstuk daar gegeten. Ik weet het niet... maarals je net die beesten levend gezien hebt...

Zaterdagochtend: 7 graden bij La Plume. We rijden om 9.00 naar Oudtshoorn, want dat stadje hebben we nog niet gezien. Relaxed stadje. Blank en zwart doet de zaterdag boodschappen. Trouwens hier zijn geen hekken en alarminstallaties. Alleen... een blanke winkelier zei: tja, hoe lang zal dit nog duren ....

We rijden naar het zuiden naar Mosselbay. We hadden al eerder waarschuwingsborden gezien over bobbejanen = baboons = bavianen. Do'nt stop, do'nt feed. Herm, jij kent dat liedje toch ook van Bobbejaan beklim die berg, zo rustig en zo lustig... Ik heb nooit geweten dat dat liedje over een baviaan ging. Op de Robertson pas komen we zo'n bavianen familie tegen. Gelukkig had ik Koert bezworen dat hij NIET moest uitstappen. Wel foto's (uit de auto) gemaakt natuurlijk.

Mosselbay: het klopt wat in de gids staat. Je komt binnen via een industriegebied. Tja, de mensen moeten toch ergens van leven, toch? We rijden door en komen aan een prachtig strand, het is 25 graden en heerlijk.... Hier zou ik wel willen blijven

Maar, we moeten terug naar ‘huis'. Het is van hieruit nog zo'n 4 uur rijden. O ja, en dat maakt het zo lastig... het is hier om kwart over zes pikkedonker... en men rijdt links