Donderdag 6 mei heeft Koert al om 9 uur een afspraak. Ik kan rustig aan doen. Tegen elven word ik opgehaald en dan rijden we naar Stellenbosch voor de volgende afspraak. Ondertussen ben ik natuurlijk wél op, want Simpi komt immers.

‘ Is zo'n slecht weer buiten, de regen komt met bakken uit de hemel en het stormt. Het wordt half tien, ik denk die Simpi zie ik niet meer, maar ja hoor, daar staat ze aan de deur. Helemaal doornat. Waar vandaan is dat mens komen lopen? Oh.. dat vind ik hier zo erg, wij lekker in een auto en de zwarte Afrikaan maar lopen en lopen.. Langs snelwegen, levensgevaarlijk. Simpi vond het een beetje gek, maar ik vind het normaal en ook heel gezellig om met haar aan tafel te gaan zitten met koffie met zo'n gevulde donut. Ze sprak best goed Engels en ze moest verschrikkelijk lachen toen ik haar vertelde dat ik bij aankomst op de ‘panic buttom' gedrukt had. Op mijn vraag of ze ook volgende week terug kwam vertelde ze dat ze met de Kerst en met Pasen niet naar huis geweest was en dat ze nu - nu het laag seizoen is - pas naar huis kan. Ze moet 11 uur met de bus naar Mozambique.

Dit huis staat in open verbinding met een kleinere studio hiernaast. Simpi kreeg het voor elkaar om 5 keer (!) dat alarm af te laten gaan. Bij mij ging dan telkens de telefoon. 'Problems, m'am'?? No, no problems... your password please... en ik dat password maar roepen! En Simpi maar lachen.... ' it's the weather, the rain...' Ik heb Simpi bezworen om voor haar lunch gewoon uit de koelkast te halen wat ze lekker vindt.

Ik was nog maar net aangekleed toen Koert met stagiaire Marit aan de deur stonden. Met z'n drieën op weg naar Stellenbosch. Ik kan echt niks over het landschap vertellen van deze tocht van 45 minuten. Nevel, regen .... Gelukkig is Marit een gezellige spraakwaterval....

In Stellenbosch werden we hartelijk ontvangen door Fabienne, weer een enthousiaste oud-studente van de NHTV family. Zij beheert daar met haar man 'Hotel Stellenbosch'. Zo'n leuke meid. Ze woont hier nu 7 jaar en is hier helemaal thuis. Ze heeft wel 6 uur in de rij gestaan voor de wedstrijd Nederland-Kameroen. Zij heeft kaartjes!! Heerlijk geluncht daar.

En warempel, het wordt droog. We rijden terug naar Hout Bay, naar het kantoor van Triple A. Daar worden we ontvangen met een glas wijn als een soort van afscheid omdat iedereen hier naar de INDABA gaat (internationale toerisme beurs in Durban) . Mede omdat het hier zo'n slecht weer is en omdat het zo'n mooie route schijnt te zijn, besluiten wij om maar eens weg te wezen uit Cape Town. We boeken een overnachting in Oudtshoorn. Dat is zo'n 500 km noordelijk en daar... zou het mooi weer zijn.

Terwijl we wachten op de vouchers, heb ik innig contact met de receptioniste.