Cuenca
20-22 januari 2018

Zaterdag 20 januari 2018
Op de afgesproken tijd brengt Mayra ons persoonlijk naar de busterminal in Baños. We zijn ruim op tijd. We hebben gisteren al plaatsen gereserveerd in de rechtstreekse bus. So far so good. We geven onze 2 koffers af voor onder in het bagageruim. We krijgen vandaag géén ticket als bewijs. Jammer dan, denk ik en ga zitten. Ik kijk tevreden om me heen. Er zitten nogal wat gringo’s in de bus. Pensionado’s uit de VS en jonge backpackers uit alle windstreken.

Ineens staat Koert op en zonder wat te zeggen verlaat hij de bus. Ik word er redelijk zenuwachtig van. Dan start de bus en begint te rijden. Ik ren naar voren met m’n tas en m’n rugzak: mi marido .. mi marido! De chauffeur houdt even in en gelukkig zie ik Koert de bus in struikelen. Ik ben echt wel ontdaan hoor. Wie haalt het in z’n hoofd om verhaal te gaan halen over zo’n stupid ticket, terwijl je de taal nauwelijks spreekt. Bovendien we zijn hier niet in Europa of in de VS! Langzamerhand kalmeren we ...
De tocht door het Andes gebergte is adembenemend. Prachtige landschappen wisselen elkaar af. We klimmen hoger en hoger totdat we letterlijk in de wolken rijden. Het is zo dicht bewolkt dat we nauwelijks meer iets zien ... hopelijk heeft de chauffeur beter zicht! Af en toe stoppen we kort, ergens hebben we ook een plaspauze. Nu moet ik me terug de bus in haasten. Die chauffeur kent geen pardon, hij zou je zo laten staan! In Cuenca aangekomen nemen we een taxi naar Hotel Villa Emilia. Dat voelt meteen goed. Op een paar minuutjes lopen vinden we een supermarkt en diverse restaurants.

Zondag 21 januari 2018
We doen rustig aan vandaag. Tegen de middag lopen we naar het historisch centrum. Het is een prachtige zonnige dag. We steken de Rio Tomebamba over en lopen via de boardwalk richting downtown. Op gegeven moment moeten we via een lange, steile trap naar boven. Dat valt niet mee op 2560 m hoogte! Via WhatsApp hoorde ik al woorden als ‘hoogtestage’ en ‘aanmaak van rode bloedlichaampjes’. Ik begin er langzamerhand aan te wennen, Koert heeft wel wat last van de hoogte.

Terug naar Cuenca. Ongelooflijk hoeveel kerken hier zijn. Op het grote plein (Plaza Calderon) staat de
nieuwe kathedraal (Catedral de la Inmaculada Concepción). Een opvallende kathedraal met twee blauwe koepels. Aan de andere kant van het plein staat de oude kathedraal (El Sagrario). Vandaag kunnen we ze niet van binnen gaan zien want op zondag is alles gesloten. Het is rustig in de stad. We dwalen door de schilderachtige straatjes met de koloniale gebouwen, we genieten van de bloemenmarkt, we verbazen ons over vrouwtjes die met een kruiwagen kersen aan de man proberen te brengen. Cuenca is niet dicht bezaaid met terrassen maar we vinden er een. Een heel stuk van de middag brengen we hier door. Genietend van het zonnetje, kijkend naar de bonte stoet van mensen die voorbij trekt. Een grote, zwarte beveiliger houdt nauwlettend in de gaten dat er geen ongeregeldheden uitbreken!

Maandag 22 januari 2018
Vandaag ontmoeten we Isabel die ons geholpen heeft om de reis samen te stellen. Wat een aardige, hartelijke vrouw. We hadden graag wat meer tijd met haar doorgebracht maar ze heeft het erg druk. Haar man is in het buitenland en haar oudste dochter heeft net haar pols gebroken. Isabel neemt ons mee naar een typisch Ecuadoraans restaurant. We hebben voorlopig nog geen guinea pig gegeten! Schijnt heerlijk te zijn, Igoné! 

Isabel overhandigt ons de benodigde papieren voor onze laatste bestemming: de Galapagos eilanden. Na de lunch nemen we afscheid van haar. We hebben nu alle tijd om de oude en de nieuwe kathedraal van binnen te bezichtigen. Prachtig. Ik steek een kaarsje aan voor al onze lieverds en voor een veilige voortzetting van onze reis.