La Selva - Coca - Tena - Baños
16 tot 20 januari 2018

Op dinsdag 16 januari staan we op tijd klaar. We nemen hartelijk afscheid van Dan en zitten om 06.30 weer in de kano op de terugweg naar Coca. Ook nu hoeven we ons geen zorgen te maken over onze spullen. We kussen Lisa en Rudolf goodbye. Zij nemen een vlucht naar Quito. Wij worden netjes bij de busterminal afgezet. We hebben afgesproken dat we de busmaatschappij met de naam Baños zullen nemen. Voordat we het weten heeft zo’n mannetje ons in een compleet andere bus geloodst. Gelukkig wel op weg naar Baños met als tussenstop Tena!

Rond 15.00 uur komen we in Tena aan en nemen een taxi naar ons hotel Christian Palace, een paleis in verval, maar nog steeds met allure. Het middelpunt is een enorm zwembad waar ik zeker niet in ga zwemmen. We worden uiterst vriendelijk begroet door Jizette, de receptioniste. Ze spreekt uitsluitend Spaans. Het is een schatje en vol goede wil. We krijgen een enorme kamer toegewezen, de matrimonium. Een kingsize bed, een oversized bankstel, dressoir, eethoek, alles uit lang vervlogen dagen. Wel is er WiFi per verdieping, piso 1, piso 2. Jizette zet persoonlijk het wachtwoord op onze iPads en telefoons. Maar om nu te zeggen dat het werkt...

Taxi’s zijn trouwens heel goedkoop hier. Voor zo’n rit in de stad betaal je $1,50. Als we geïnstalleerd zijn gaan we het stadje in. Heel authentiek. We kijken onze ogen uit. Een kleine schoenmakerij waar een trotse vader zijn zoon het vak leert. Ja, we mogen een foto maken. Ik vraag altijd even of het mag. De gezellige drukte bij de terminal en dan de Malecón, een leuke promenade met restaurantjes. We eten vanavond Italiaans.

17-20 januari 2018 Baños
We leren snel en het reizen met openbaar vervoer blijkt eenvoudiger te zijn dan gedacht. Om 10.00 vertrekt onze Baños bus naar Baños. Nu zitten we dus wel bij de juiste maatschappij. We zien geen verschil met de bus van gisteren. Wel hebben we in de gaten dat we hoger en hoger de bergen ingaan. Denk niet dat de boomgrens op zo’n 1800 m ligt zoals in bijvoorbeeld in Oostenrijk. Richting Baños, dat op 1820 m ligt, groeien citrusvruchten en palmbomen. Het is een bizar klimaat. Het kan uren achtereen hard regenen en dan begint de zon te schijnen en is het 30 graden. Ja, dan willen die planten wel groeien.

We komen aan bij ons appartement ‘Mayra’s School of languages’. Mayra is een interessante vrouw. Ze is gescheiden van haar Nederlandse man Wouter en moeder van drie kinderen. Via mailcontact heeft ze gevraagd of we 3 pakken hagelslag, stroopwafels en Goudse kaas willen meebrengen. De kinderen Karlijn, Steven en Reint zijn er zo blij mee, voor ieder een eigen pak! Het appartement is oké. Er is van alles maar het is het allemaal net niet. Het is duidelijk dat Mayra hier geen tijd in steekt. Ze is druk met haar talenklantjes en haar kinderen.

Baños is een toeristisch stadje en ligt geperst tussen de Rio Pastaze en een uitloper van de Volcan Tungurahua, ook bekend als De Zwarte Reus. Deze vulkaan is nog steeds actief. In 1998 werd het stadje getroffen door een vulkaanuitbarsting en werd het hele dorpje 8 maanden geëvacueerd. In juli 2006 vertoonde de vulkaan weer activiteit. Hopelijk houdt hij zich even rustig tijdens ons verblijf! Baños heeft een gezellige kern met restaurantjes, café’s, souvenirwinkeltjes en hostalletjes. Ook zijn er tal van zogenaamde ‘adventure shops’ waar je allerhande materiaal kunt huren zoals mountainbikes, quads en buggy’s om er de bergachtige omgeving mee te gaan verkennen. Eveneens worden er vanuit deze ondernemingen tal van excursies georganiseerd: raften, canopyen, hiking, meerdaagse jungletochten (vanuit Baños is de jungle makkelijk te bereiken) en zelfs bungee-jumping. Voor de iets rustigere natuurtoerist zijn er bovendien tal van mooie wandelingen in de omgeving.

We vinden al snel onze weg hier: heerlijk bakkertje rechts om de hoek, de wasserette straat links naar beneden en het centrum met de prachtige kerk en de supermercado rechts naar boven. Vóór de gewone supermercado is een grote overdekte markt met locale producten. Hier zijn ook allerlei eettentjes waar maaltijden vers worden bereid. We gaan bij zo’n tentje zitten en verbazen ons dat het eten zo lekker is.

Donderdag 18 januari 2018
Even op adem komen vandaag. Rustig ontbijten, beetje de krant lezen, beetje internetten. Buiten hoeven we in de ochtend niet te zijn want het regent pijpenstelen! Net na de middag lopen we naar het centrum. We willen een tochtje gaan maken naar Casa del arbol. We kiezen een van de vele aanbieders om ons zelf terug te vinden in een swingende discobus! Dit hebben wij nooit bedoeld, maar we werden verzocht om over te stappen omdat er in onze bus maar 6 personen zaten! De Spaanse beatmuziek schalt door de straten en de bus is opgetuigd met knipperende, gekleurde kerstboomverlichting. We kijken elkaar verbijsterd aan. Dit valt zeker niet onder eco-toerisme! De bestemming is heel bijzonder. We komen aan bij 2 gigantische schommels waarbij je over de rand van de afgrond vliegt! We kijken met huivering naar de jongelui die gillend over de edge vliegen. Verderop is de Casa del arbol, een boomhut op 2660 m. Langzaam komt een dikke mist opzetten, je ziet geen hand voor ogen meer. In die rijdende discobak dalen we zo’n 600 m af naar Baños. Mist en haarspeldbochten, geen goede combinatie, maar we redden het.

Vrijdag 19 januari 2018
In de ochtend regent het weer. We besluiten toch erop uit te gaan. Veel zin hebben we niet, maar je kunt niet in Baños geweest zijn zonder de thermische baden te bezoeken. Mayra raadt ons El Salado aan en dat doen we dus ook. Op de hoek van de straat nemen we een taxi en voor $2,00 staan we in de regen bij de ingang van het complex. Daar ontmoeten we Sander uit Nederland, 28 jaar, muziekleraar en nu even een half jaar aan het backpacken in Zuid-Amerika. Samen met hem zoeken we uit hoe het allemaal in z’n werk gaat hier. De accommodatie is verveloos en verouderd maar de thermische baden zijn heerlijk! Het is niet druk, wat Ecuado’s, een paar Amerikaanse meiden en wij. We dompelen ons onder in het roestige water en hebben een heerlijke middag. Onze huid tintelt en we voelen ons topfit als we samen met Sander in de bus stappen die ons voor 20 cent terug naar Baños brengt.

Morgen gaan we naar Cuenca. Vertrek 08.45.