Dr. Livingstone I presume ...

Zondag 22 november. We verblijven nog steeds in onze cottage in Kasane. Om 8 uur 's ochtends worden we opgehaald voor een dagtrip naar Zimbabwe. Doel zijn de beroemde Victoria Falls. Samen met de Niagara watervallen en de Iguazu watervallen in Zuid Amerika behoren de "Vic Falls" tot de grootste ter wereld!

Maar eerst moet de grens worden gepasseerd. Botswana uitreizen is geen probleem. Maar dan komt de Zimbabwese grenspost. Grensposten in Afrika zijn vaak een wirwar van gebouwtjes, zeer rommelig en onoverzichtelijk. Aanwijzingen wat te doen zijn vaak erg summier of ontbreken geheel.

We moeten aansluiten bij een lange rij vooral blanke toeristen die zich verdringen voor één loket met daarachter 2 donkere beambten in smetteloos witte uniformen . De een ontfermt zich over het formulier dat je hebt moeten invullen maar vooral over je geld. Tot voor 2 dagen was het € 25 per persoon maar vandaag kost het visum € 30. De ander is bezig met je paspoort en zet er met enorme klappen stempels in. Er wordt ook veel geschreven . De stemming achter het loket is opperbest. Er wordt door de beambten veel gelachen en er worden voortdurend grappen gemaakt. Later wordt duidelijk wat de reden is voor deze vrolijkheid. Het laten betalen voor de visa is een grote money maker voor de Zimbabwese regering maar ook voor de beambten; volgens onze gids verdwijnt zeker de helft in hun zakken. Onze zegsman vertelt ook dat 4 maanden geleden 40 beambten, de gehele bezetting van de grenspost, plotseling zijn vervangen. Naar de reden laat zich slechts gissen ...

Zimbabwe is overigens sinds 2009 een land zonder eigen valuta. De Amerikaanse dollar is nu het betaalmiddel. Ook als je geld trekt, rollen de dollars uit de geldautomaat. Verder wordt ook veel andere valuta geaccepteerd. Er was voorheen sprake van een hyperinflatie, de bankbiljetten konden niet snel genoeg worden bijgedrukt en de prijzen in de winkels stegen per uur. De economie voor zover die nog bestaat gaat heel slecht. Zimbabwe was vroeger de broodmand van zuidelijk Afrika. De landbouw op de grote farms was in handen van de blanke Rhodesiers, zo heette Zimbabwe vroeger. Naast de landbouw is het land rijk aan mineralen en die combinatie was de motor van een florerende economie. De landhervorming - lees onteigening - z.g. ten behoeve van de arme boeren bracht grote sociale onrust en ernstige onlusten met zich mee. Uiteindelijk zijn nagenoeg alle farms in handen gekomen van een politieke elite die er in feite niets mee doet, er alleen mee pronkt en niets meer produceert.

De Falls blijven gelukkig de Falls. Ze werden in 1850 ontdekt door dr. Livingstone. De ontmoeting met een andere Britse ontdekkingsreiziger Stanley leverde de beroemde uitspraak "Dr. Livingstone I presume?" op. Aan het begin van de watervallen staat Livingstone's standbeeld. Het zijn een groot aantal watervallen naast elkaar. Als de regenperiode volop aan de gang is is er zelfs zoveel water dat er constant een dichte mist hangt. Wij profiteren van de droge periode waardoor de watervallen goed zichtbaar zijn. Voor de foto's verwijs ik naar Claar's Facebookpagina . Het is een wandeltocht van ongeveer 2 uur die telkens weer een verrassend andere kijk op de watervallen geeft.

Een aanrader voor iedereen die de Falls bezoekt is om te gaan lunchen in het Victoria Fallls Hotel. Het is een prachtig authentiek Brits koloniaal gebouw . Wij hebben er natuurlijk ook geluncht samen met een Zwitsers echtpaar. Een slager met zijn vrouw die zijn zaak verkocht heeft en een 8 weekse rondreis maakt. Het eten is heerlijk en de prijzen hebben een Amerikaans niveau. Een overnachting schijnt zo'n 400 dollar te kosten.

De tocht is zeer de moeite waard en om half vijf zijn we moe maar zeer voldaan terug in onze cottage. Ik ben aan de beurt om in onze Jamie Oliver keuken kip met maïskolven te bereiden.

Ja, af en toe moeten we ook op de kleintjes letten. We hebben boodschappen gedaan in de plaatselijke Sparwinkel. Selfcatering was de afgelopen 3 dagen ons devies!

Hopelijk hebben we de komende dagen internetverbinding waardoor we jullie op de hoogte kunnen blijven houden. Morgen steken we de grens met Namibië over en is ons verblijf in Botswana ten einde. De bestemming is Sangwali.