Hitradio Namibia ... Hallo Reisegruppe!

Ja Mireille, it was a bumpy flight op maandag 16 november! De vlucht heeft om te beginnen een half uur vertraging vanwege het noodweer rond Johannesburg. De piloot vertelt bij de begroeting al dat de eerste drie kwartier behoorlijk rough zullen worden, daarna rustiger tot Windhoek. De verwachte temperatuur bij aankomst is 28 graden. Het is zo'n 2 uur vliegen maar ik héb het niet meer.

Op AirPort Joburg hebben we nog even per mail contact gehad met Guesthouse Emerald B&B over de shuttle-service vanaf het vliegveld naar onze B&B. En ja hoor, een knappe jongedame Charda genaamd, staat al een extra half uur op ons te wachten. Het vliegveld ligt op 40 min rijden van Windhoek. Het is aardedonker onderweg, we zien dus niks van de omgeving. Er is weinig verkeer op de weg en ook als we de hoofdstad binnenrijden is het erg rustig. De vader van Charda verwelkomt ons en we krijgen een keurige kamer met tv en internet!

De volgende ochtend om 07.00 zitten we aan een heerlijk ontbijt samen met een jonger Duits stel. Zij hebben met een gewone personenwagen de woestijn doorkruist, ze hebben een zandstorm overleefd en vonden het allemaal goed te doen. Nou dan gaat het ons met onze 4x4 Toyota Hilux zeker lukken! Onze gastheer belt voor ons het verhuurbedrijf en ja hoor, stipt op tijd worden we bij de B&B opgehaald. Onze eerste indruk van het centrum van Windhoek: een slaperig stadje, dat heel Europees aandoet. Niet gek natuurlijk want Namibië is tot na de eerste wereldoorlog een kolonie van Duitsland geweest. Via het boek 'Solitaire' van Ton van der Lee (aanrader!) weet ik bijvoorbeeld dat de hoofdstraat in Windhoek, Independence Avenue, vroeger Kaiser Wilhelmstraße heette.

Wow, daar staat 'onze' Hilux, met de tent uitgeklapt op het dak, een beest van een auto! Vrij snel zijn alle formulieren ingevuld. Het is grappig dat blanke en zwarte werknemers in het kantoor vloeiend Duits spreken. Buiten krijgen we een uitleg over de auto en ... rijden maar ... ook hier links maar dat moet geen probleem zijn voor Koert na Zuid-Afrika en zoveel kilometers in Australië vorig jaar.

Braaf doen we wat overal aanbevolen wordt: sla voor 3 dagen water en proviand in. Mocht je onverhoopt vast komen te zitten, dan kun je het even uitzingen. En dan op weg: de Kalahari Highway naar Zelda Farm & Safari vlak bij Buitenpos. De afstand tot de grensovergang met Botswana is ongeveer 350 km. We tanken nog even vol (140 lt). De Toyota heeft 2 tanks van elk 70 liter. Het omringende landschap is dor en droog. Langs en op de weg zien we steeds weer geiten, ezels en paarden. Dáár moet je op verdacht zijn hier want verkeer is er nauwelijks. We zetten de radio aan en stuiten op Hitradio Namibia en later op de Deutsche Welle. We zingen oubollige schlagers mee, leren Weihnachtsplätzchen bakken en luisteren naar een hoorspel voor kinderen. Ik vind het zó bijzonder en de tijd vliegt om. TomTom brengt ons tot voor de deur van de afgelegen farm (bedankt nog Remco dat je 'Afrika' voor ons gedownload hebt).

We worden uiterst vriendelijk ontvangen en we reserveren meteen een game drive voor half vijf en daarna avondeten. Een wonderlijke farm is het. Hun grondgebied beslaat 17.000 hectare. Naast hun koeien en schapen hebben ze ook een bedrijfje dat houtskool maakt voor de bbq, ze hebben de guestrooms en er is ook een camping. Het ziet er allemaal heel lieflijk uit, een vijver, een prieeltje, een zitje onder een grote boom, kortom het Eftelinggevoel.

Tegen half vijf gaan we zoals afgesproken naar de bar waar we onze medegasten voor die avond ontmoeten: een Schwitzerdeutsch groepje van 4 en EmenEm (een echtpaar uit Emmen). Oh en nu weten wij weer waarom wij liever niet met een groep op reis gaan. Eén mevrouw van het Zwitserse groepje blijkt een Nederlandse te zijn en behoorlijk arrogant; ze heeft alle dieren overal ter wereld al gezien en ze zit maar te oreren. Haar Zwitserse man en het bevriende stel zwijgen in alle toonaarden. Tijdens de gamedrive roept ze op gegeven moment tegen de guide, die haar vraag niet begrijpt: "I ask this for the third time now. What is the difference beween a gnoe and a wildebeest?" Koert antwoordt op droge toon: it's the same, wildebeest is Afrikaans! EmenEm blijkt een aardig stel te zijn ...

Het avondeten bestaat uit een heerlijk buffet en wij eten voor het eerst in ons leven koedoe biefstuk en steenbok goulash!

Op woensdag 18 november hebben we een lange reis voor de boeg en staan om half acht bij de grens met Botswana. Een heel gedoe om uit te reizen. Ik had die vrouw achter de desk wel kunnen wurgen. Formulier invullen .. ik zeg dat hebben we bij aankomst in Windhoek al ingevuld, we gaan nu naar Botswana, dus we moeten een uitreisformulier hebben. Hoe fout gedacht van mij! Koert knijpt in mijn arm en ik vul maar weer in. Achter het vrouwtje zit een collega op groot pc scherm Candy Crush te spelen!

Hoe vrolijk is de ontvangst bij de immigratie naar Botswana! Wel veel formulieren natuurlijk maar tijdens het invullen en wachten zijn vooral de vrouwelijke medewerkers van de douane bezig met teambuilding. Ze doen dit iedere woensdag blijkbaar; klappend, dansend en ontzettend mooi zingend. Rillingen ....

Zo rijden we Botswana binnen, we tanken nog in Ghazi en zijn om half vier in Maun. Wel even zoeken naar Santhaga guesthouse. Het is heet, heel heet en stoffig, heel stoffig, maar onze kamer is prima en koel.