Dinsdag 21 oktober 2014

St. Joseph's Cathedral

In de ochtend doen we lekker rustig aan. Alhoewel ... toch 2 wasjes verwerkt. Naast de ongelooflijk goed werkende wifi, mogen we beneden gratis gebruik maken van de wasmachine en de droger. Rond de middag gaan we op pad om de St. Joseph’s Cathedral in het Old Quarter, niet ver van het Hoan Kiem Lake te bezoeken. Feilloos weten we de kerk te vinden. Goed gedaan Koert!

De kathedraal dateert uit het Franse koloniale tijdperk en werd in 1886 gebouwd. Tot op vandaag worden er nog dagelijks twee missen opgedragen die voor iedereen toegankelijk zijn. Op zondag schijnt het plein voor de kerk zwart te zien van de mensen. Vandaag is het een drukte van belang bij de vooringang van de kerk. Op het plein voor de kathedraal is het één bloemenzee in geel en rood en er staat een heuse fanfare, mannen en vrouwen in keurige witte uniformen, niet zo veel anders eigenlijk dan bij ons. Wij kunnen gewoon naar binnen gaan en hebben meteen in de gaten dat er een rouwmis aan de gang is. De kerk is behoorlijk vol met rouwenden, die allemaal een witte band om hun hoofd dragen. Ik vind de gebeurtenis te intiem om nou eens uitgebreid die kerk te gaan bezichtigen. De prachtige glas-in-lood ramen zorgen voor een sfeervol licht in de kathedraal. We gaan achterin een poos in een bank zitten en bemerken dat de rituelen precies zo uitgevoerd worden als bij ons. Terwijl men ter communie gaat, speelt de fanfare en we verlaten via de zijingang de kerk.

Tegenover de kerk is een klein cafeetje, waar we onder het genot van een Hanoi-biertje even alles laten bezinken. Nu gaan we op weg naar een volgende bezienswaardigheid, de Temple of Literature. Zou vlak ik de buurt zijn volgens Koert, maar nee dus ... dat wordt de temple of Doom! Wat wil je ook als je in de verkeerde wijk loopt te zoeken!

Uiteindelijk besluiten we maar naar het restaurant te gaan dat prof. Tam ons heeft aanbevolen, het Quan An Ngon. We zijn er zondagavond al geweest en het is een belevenis op zich. Het terras is een open binnenplaats, die bij regen en te grote hitte ook overdekt kan worden. Overal waaien grote ventilatoren je koelte toe. Het is vlak bij ons om de hoek en is een absolute aanrader. Heerlijk eten en heel erg gezellig. Het is er erg druk maar toch kunnen we snel aan tafel en de service is top! De kaart is erg uitgebreid, wat het kiezen lastig maakt, maar het personeel helpt ons om iets lekkers uit te zoeken.

Woensdag 22 oktober 2014

Felix jarig, Hoa Lo Prison en Temple of Literature (Van Mieu)

Ons jongste kleinkind wordt alweer 5 jaar vandaag! Cumpleaños Feliz! De cadeautjes volgen nog! Via Google Maps hebben we de route naar de Temple of Literature nu hopelijk goed opgeslagen. Vanwege de kosten hebben we op onze iPhone dataroaming uitgeschakeld. Hierdoor kunnen we niet op iedere hoek van de straat checken of we wel goed lopen. Maar als je het juiste adres intypt, is dat ook niet nodig want een beetje restaurant hier heeft wifi, waar je gratis gebruik van kunt maken. Je vraagt het password en hup ... je staat weer in verbinding met tout le monde! De jongere Vietnamezen zitten overigens constant met hun mobiel in de hand en ik moet uitkijken dat ik ook niet op ieder bliepje reageer!

De Hoa Lo gevangenis ligt op de route naar de Temple of Literature, dus die pakken we eerst even mee (zie beschrijving Koert). Dan komen we bij de tempel die volgens de beschrijving een oase van rust moet zijn om te bekomen van de the hustle and bustle in de stad, alleen ... vandaag even niet! De tempel wordt niet meer gebruikt als universiteit maar nog wel voor diploma-uitreikingen. Er zijn vandaag 2 groepen afgestudeerden in toga's met op het hoofd zo'n cap met een kwastje eraan. Bij de fotosessie na de uitreiking gaan de toga's uit en blijken de meisjes traditionele kleding te dragen, in één woord prachtig. De jongens zijn in zwart pak. Wij hebben al eerder geconstateerd dat de Vietnamese jongeren er geen genoeg van krijgen om zichzelf al of niet met vrienden in allerlei poses te vereeuwigen. Als die snelle snapshots van tegenwoordig überhaupt eeuwigheidswaarde hebben! Tegen het donker worden gaan we weg, alleen de diehards zijn nog steeds niet uitgefotografeerd ...

Ondanks of misschien wel dankzij de jolige studenten, hebben we een goede indruk gekregen van deze Confuciustempel. Het was de eerste universiteit van Vietnam en is een indrukwekkend complex met vijf binnenplaatsen, met elk een eigen sfeer. De afbeelding van de tempel staat trouwens op de achterkant van het honderdduizend Vietnamese dong bankbiljet. Voor verdere info verwijs ik naar Wikipedia. In ieder geval: een aanrader! We zijn inmiddels stamgasten bij het Quan An Ngon restaurant.

Donderdag 23 oktober 2014

Vietnam women's museum

Alweer de laatste dag in Vietnam. Ik word er weemoedig van. Natuurlijk hadden we Sa pa, een bergdorp ten noorden van Hanoi tegen de Chinese grens aan, willen bezoeken. Maar je kunt nu eenmaal niet alles. Daar hadden we toch een paar dagen extra voor moeten uittrekken. Ook het mausoleum van Ho Chi Minh hebben we gemist. Dat komt omdat het graf in okt/nov gesloten is. De opgebaarde Ho gaat dan naar Rusland voor jaarlijks onderhoud!!!!

We hebben gisteren in het restaurant van een Australisch echtpaar gehoord dat het vrouwenmuseum erg interessant moet zijn. Het ligt in onze wijk, dat kunnen we dus mooi nog even mee pakken. We hebben het French Quarter inmiddels beter leren kennen en weten nu dat het beslist een van de betere wijken van Hanoi is. Dat zie je overigens niet aan het straatbeeld, hier ook overal onduidelijke winkeltjes en restaurantjes en alsmaar mensen die op heel lage krukjes thee of soep zitten te slurpen. Tussen al dat drukke gedoe vind je dan de statige Noorse, Filipijnse, Chinese ambassade. Wat een tegenstellingen.

Het vrouwenmuseum laat de rol van de vrouw in het verleden en in het nu zien. Hierbij zie je hoe sterk dat de Vietnamese vrouwen (moeten) zijn. In het museum zie je kleding, foto’s , filmpjes, enz. en op veel plaatsen wordt er via audio uitleg gegeven in het Engels. Koert en ik vonden vooral de verhalen en beelden over de vrouwen in de oorlog en over de straatverkoopsters heel indrukwekkend.

Voor de laatste keer lopen we langs het Hoan Kiem Lake en gaan wat drinken buiten op de top floor van het City View Café. We hebben het zo naar de zin dat we daar ook blijven eten.

Vrijdag 24 oktober

Nicole jarig en door naar Bali

Terwijl ik vrijdag schrijf denk ik eraan dat Nicole 45 jaar geleden op vrijdag is geboren! Via ingesproken berichtjes feliciteren wij haar alvast met haar verjaardag. Het is 11 uur tijdsverschil met de Dominicaanse Republiek waar de familie Zeeuw op vakantie is, dus ons Niekje is nog lang niet jarig! De taxi naar het vliegveld staat om precies 09.00 voor de deur. Dat moet je de Vietnamezen nageven, ze zijn uiterst ijverig en zeer punctueel. Daar hou ik wel van.

NB: Nee, Jenny Ho Chi Min City (Saigon dus) konden we niet inplannen. Misschien een volgende keer.....

NB: Ik kijk uit naar jullie vragen, suggesties en andere reacties!