Zaterdag.... Weekend... Vroeg op (half zeven). Op weg naar Hermanus. Koert was er al een keer eerder geweest maar in mei hebben we Hermanus niet bezocht omdat de walvissen - want daar gaat het om in Hermanus - er dan niet zijn. Ze zijn er van juni tot november. Volgens het WWF behoort de Walker Bay in Hermanus tot de top 10 om walvissen te spotten.

Natuurlijk rijden we de kustweg. We stoppen af en toe om van het mooie uitzicht te genieten. Zo ook net achter Muizenberg. Er staan veel auto's ... we denken: walvissen... stoppen...

We stappen uit en wat zich daar afspeelt zijn echt surrealistische, kafkaiaanse taferelen. Prachtig strand met de ochtendzon, flarden mist die opstijgen uit de Atlantische Oceaan, vissers die handmatig hun netten binnenhalen... en dan lopen er mensen met aluminiumfolie dekens. Er zijn reddingswerkers en er staat een stille groep om een slachtoffer heen. Men probeert de man te reanimeren... lukt echt niet. Twee meter verderop vangen de vissers een HAAI! Wat een plezier met elkaar. Ze slaan elkaar op de schouders en doen hun best om die haai weer terug in zee te krijgen.... Ondertussen ligt daar die man dood te gaan. Hij gaat dood.. de haai wordt gered... die zwemt vrolijk de oceaan in.

Nou, dat is toch een heftig begin van je zaterdagochtend. Rond lunchtijd zijn we in Hermanus. Wat een schattig dorpje... maar heeft weinig meer met Afrika te maken. Je waant je in Zuid-Europa. Evengoed... heerlijke lunch daar en toen.. whale watching! En ja hoor, ze kwamen.. die whales... Ik ben er zo van onder de indruk, het zijn zo'n reusachtige dieren. Men heeft in Hermanus een officiële 'whale-crier' aangesteld, die kondigt aan dat er walvissen zijn. Ja... en dat deed hij vanmiddag.

Een dag met 4 sterren!