Simpi en Stellenbosch

Donderdag 6 mei heeft Koert al om 9 uur een afspraak. Ik kan rustig aan doen. Tegen elven word ik opgehaald en dan rijden we naar Stellenbosch voor de volgende afspraak. Ondertussen ben ik natuurlijk wél op, want Simpi komt immers.

‘ Is zo'n slecht weer buiten, de regen komt met bakken uit de hemel en het stormt. Het wordt half tien, ik denk die Simpi zie ik niet meer, maar ja hoor, daar staat ze aan de deur. Helemaal doornat. Waar vandaan is dat mens komen lopen? Oh.. dat vind ik hier zo erg, wij lekker in een auto en de zwarte Afrikaan maar lopen en lopen.. Langs snelwegen, levensgevaarlijk. Simpi vond het een beetje gek, maar ik vind het normaal en ook heel gezellig om met haar aan tafel te gaan zitten met koffie met zo'n gevulde donut. Ze sprak best goed Engels en ze moest verschrikkelijk lachen toen ik haar vertelde dat ik bij aankomst op de ‘panic buttom' gedrukt had. Op mijn vraag of ze ook volgende week terug kwam vertelde ze dat ze met de Kerst en met Pasen niet naar huis geweest was en dat ze nu - nu het laag seizoen is - pas naar huis kan. Ze moet 11 uur met de bus naar Mozambique.

Dit huis staat in open verbinding met een kleinere studio hiernaast. Simpi kreeg het voor elkaar om 5 keer (!) dat alarm af te laten gaan. Bij mij ging dan telkens de telefoon. 'Problems, m'am'?? No, no problems... your password please... en ik dat password maar roepen! En Simpi maar lachen.... ' it's the weather, the rain...' Ik heb Simpi bezworen om voor haar lunch gewoon uit de koelkast te halen wat ze lekker vindt.

Ik was nog maar net aangekleed toen Koert met stagiaire Marit aan de deur stonden. Met z'n drieën op weg naar Stellenbosch. Ik kan echt niks over het landschap vertellen van deze tocht van 45 minuten. Nevel, regen .... Gelukkig is Marit een gezellige spraakwaterval....

In Stellenbosch werden we hartelijk ontvangen door Fabienne, weer een enthousiaste oud-studente van de NHTV family. Zij beheert daar met haar man 'Hotel Stellenbosch'. Zo'n leuke meid. Ze woont hier nu 7 jaar en is hier helemaal thuis. Ze heeft wel 6 uur in de rij gestaan voor de wedstrijd Nederland-Kameroen. Zij heeft kaartjes!! Heerlijk geluncht daar.

En warempel, het wordt droog. We rijden terug naar Hout Bay, naar het kantoor van Triple A. Daar worden we ontvangen met een glas wijn als een soort van afscheid omdat iedereen hier naar de INDABA gaat (internationale toerisme beurs in Durban) . Mede omdat het hier zo'n slecht weer is en omdat het zo'n mooie route schijnt te zijn, besluiten wij om maar eens weg te wezen uit Cape Town. We boeken een overnachting in Oudtshoorn. Dat is zo'n 500 km noordelijk en daar... zou het mooi weer zijn.

Terwijl we wachten op de vouchers, heb ik innig contact met de receptioniste.

Storm op de Kaap

4-5 mei

Het was hier maandag zo'n prachtig weer en nu.... het stormt... het regent... één grote dikke mistdeken (tafellaken) hangt over de Tafelberg. Die berg moet van hieruit te zien uit, maar we zien.... helemaal NIETS. Buiten is het niet echt koud, zo'n 18 graden. Binnen wordt het alsmaar kouder (klam, nat). Hier is immers geen centrale verwarming, dus we zijn de houtkachel aan het stoken.

Maar wij laten ons niet klein krijgen! Gisteren de hele dag afspraken. Vandaag naar Kaapstad. Hout Bay, waar wij verblijven, is van oudsher een vissersstadje maar inmiddels een suburb. Het ligt op zo'n 20 minuten rijden van Cape Town. Met de tomtom naar Waterfront. Gelukkig regende het niet en af en toe dreigde de zon door te komen. Even geïnformeerd voor een tocht naar Robben Island. Nee, geen tochten met dit weer! Balen.

Heerlijk mosselen gegeten en naar het Aquarium. Dit Aquarium staat op nummer drie van mijn lijst. 1. Blijdorp 2. Monaco 3. Cape Town Ik denk dat ik nu geen Aquaria in mijn leven meer hoef te zien.

'Thuis' zijn we toch ondanks de storm in de jacuzzi gegaan. Ik ben echt een angsthaas dus ik denk: het zal toch niet zo zijn dat ik sterf omdat ik een dakpan op mijn hoofd krijg... Maar jullie kennen Koert.... Die tub staat aan, dus we gaan erin!

Enfin, allemaal goed gegaan. Morgen komt ‘Simpi' , de huishoudelijke hulp. Simpi stelt een ‘eenvoudige lunch' op prijs.....

P.S. We hebben hier BVN, dus alles gezien van het echec op de Dam

De omgeving verkennen

Maandag 3 mei 2010

De wekker gezet op 07.00 (ohh en ik wil zo graag uitslapen). Koert zei het gisteravond al en ik geef het niet graag toe... maar bij daglicht ziet alles er eens zo anders uit. Precies om 08.00 belt Dick aan. Dick is een vrije vogel uit Enkhuizen, die voor onze verhuurders de huizen beheert. Hij gaat nou eens precies uitleggen hoe het met de beveiliging zit. Wel een gedoe allemaal hoor met code en wachtwoord.

Natuurlijk gaan we nu de trap op naar boven. 't Is dat we ons al beneden geïnstalleerd hebben, maar de eigenlijke masterbedroom is dus boven. 'n Prachtige slaapkamer met badkamer (met zo'n nostalgisch bad op pootjes).

Om 10.30 wordt de huurauto afgeleverd en daarmee zijn we er helemaal klaar voor.

Eerst maar eens naar de Spar, die is hier vlak om de hoek. Je zou ook kunnen lopen, maar dat doen we nog maar even niet. Even kijken hoe die buurt hier in elkaar zit. Altijd leuk om in het buitenland boodschappen te doen. Prima winkel, ruim gesorteerd, heel Europees. Buurt ook goed. We kunnen best lopend boodschappen doen.

's Middags de omgeving verkennen. We rijden naar het zuiden, richting Kaap de Goede Hoop, het meest zuidwestelijke punt van het Kaaps schiereiland. We rijden de tolweg via Chapmans Peak tot Simon's Town. Wat een prachtige tocht. Aan de ene kant de uitgestrekte zandstranden aan een prachtig blauwe Atlantische Oceaan, aan de andere kant ruige, hoge kliffen. Het doet ons denken aan de kustweg langs de Middellandse Zee, maar dan zonder al dat verkeer!! In Simon's Town de historische mile gewandeld en heerlijk op een terras aan het water gezeten. Lekker wijntje erbij. Dan terug langs plaatsen met namen als Noordhoek, Kommetje en Scarborough.

Tegen zessen zijn we terug. Te moe om uit eten te gaan. Even langs de Spar voor een gemakkelijk avondeten.

Aankomst SA 2 mei

Zondag 2 mei

Met 2 pilletjes heb ik de vliegreis van 11.5 uur overleefd. Johnny, aardige vent trouwens, was er om ons op te halen van het vliegveld. Allemaal prima geregeld. Alleen...zo'n onbekend huis binnenkomen, ik heb het er niet op. Ik wilde in de keuken het licht aandoen, ik druk in het donker op een knopje naast de deur. Daar zitten toch normaliter de lichtknopjes?? Nou hier niet. aahoe... aahoe ... paniek.... dan gaat de telefoon....waar is de telefoon??? Telefoon gevonden. What's your password???? Hebben we niet...

aahoehh... daar staan dan al luitjes van de SECURITY aan de deur. Uiteindelijk ging voor de derde keer het alarm af. Ik ben doodsbang in dit huis. Er gaat ook nog een trap naar boven. Ik durf echt niet naar boven (en Koert ook niet). Bedden prima , badkamer prima. Wat kun je doen... gaan slapen.

Welkom op mijn Reislog!

Hallo allemaal en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig (nou ja) nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel. Dit is allemaal nog maar een probeersel. Ik hoop dat het allemaal lukt.

We vertrekken morgenochtend, 2 mei en zijn op 15 mei weer terug. Ik heb de oxazepammetjes binnen handbereik, want ik heb het nog steeds niet op dat gevlieg.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

clara