Grootfontein - Emanya@Etosha Game Lodge

145 km - 2.20 uur rijden

27-28-29 november 2015

Het is maar een kippeneindje vandaag naar onze lodge bij het Etosha Park. We hebben alle tijd dus pikken we nog even de Hoba meteoriet mee, de grootste meteoriet die op aarde bekend is. De meteoriet is in 1920 ontdekt op de boerderij Hoba, 24 kilometer buiten Grootfontein. Koert is niet zo van het zonnestelsel maar ik vind het interessant. De tickets kosten bijna niks en we komen er toch langs, nou ja omweggetje van 30 km.

We rijden noordwest naar ons volgende adres net buiten het Etosha NP. Ik heb als adres D3028 Namutoni ingetypt, maar dat pakt TomTom niet. Daar houd ik niet van, ik moet dringend gaan lezen hoe ik coördinaten moet instellen op onze gps. We letten allebei heel goed op en zien 30 km voor Namutoni de afslag D3028 met een klein bordje Emanya@Etosha. Zouden we goed zitten? Ik moet 2 keer uitstappen om een immens hek open te schuiven. Dan ontvouwt zich vóór ons in de bush een soort paleis van de fakir! Heel wit, heel chique en heel design. Nou dat past allemaal wel bij ons, stoffig als we zijn!

We krijgen een prachtige cabin toegewezen met een heel hoog plafond met rieten dak. Het is verrassend koel binnen terwijl de airco niet eens aan staat. De WiFi werkt uitstekend en er is een heerlijk zwembad. In de pool leren we André en Elna kennen, een Namibisch stel uit Windhoek. Zij is 46 en hij is een stukje ouder. We drinken samen een koud biertje dat aan de rand van het bad geserveerd wordt. 's Avonds wordt buiten op het terras bij het zwembad voor het diner gedekt. Eén lange tafel voor een buslading Franse senioren, bij wie de stemming stijgt naarmate de wijn vloeit! Het is gezellig dat men ons met z'n vieren bij elkaar heeft gezet. We krijgen heel veel tips van André en Elna. Er worden vreugdevuren ontstoken, het 5-gangen-menu is delicious, we hebben uitzicht op koedoe's en struisvogels, aangenaam gezelschap ... wat wenst een mens nog meer.

Zaterdag 28 november vertrekken we vroeg naar het Etosha National Park. Op zo'n 15 km van Emanya bereiken we het park, we moeten ons registreren en rijden nog zo'n 15 km naar de officiële ingang Namutoni. Stel je voor dat we gisteren de D3028 gemist hadden, dan hadden we dat hele stuk terug moeten rijden!

We kopen een kaart van het park en alles wijst zich vanzelf. Het park is ongeveer zo groot als Nederland met in het midden één grote zoutpan. Daar heb je niks te zoeken. Omdat het zo vreselijk droog is, hebben de bomen nog nauwelijks blaadjes en we rijden door een soort maanlandschap. Er staan wel bomen en struiken maar alles is bedekt met een witte laag kalkzandsteen. Ik heb foto's van olifanten die wel versteend lijken. Heel bijzonder.

Het wild houdt zich op bij de waterholes. Deze waterplaatsen staan keurig op de map aangegeven en je rijdt van waterplaats naar waterplaats in de hoop er dorstig wild aan te treffen. We zien veel koedoe's, impala's, allerlei soorten bokkies en uiteraard het grote wild zoals buffels, olifanten, giraffen en hele grote kuddes zebra's! De leeuw en het luipaard laten zich niet zien. Je kunt niet altijd geluk hebben natuurlijk.

Terug in de lodge hebben we weer veel plezier met onze Namibische vrienden. Inmiddels heeft zich ook een Duits stel aangesloten. Koert past samen met André ons reisschema wat aan. André kent het gebied waar wij naar toe op weg zijn op zijn duimpje. Hij is directielid bij een elektriciteitsmaatschappij in Ruacana, juist op de grens met Angola.

Op zondag 29 november na het ontbijt nemen we met een big hug afscheid van André en Elna. Hun lang weekend zit erop, ze gaan naar huis, naar Windhoek. Wij gaan een tweede keer het park in en rijden tot bijna bij Halali, een restcamp in het zuiden. Geen leeuw of luipaard te bekennen maar ik heb wel een prachtige foto van een adelaar gemaakt.

De lucht begint wat te betrekken, er vallen een paar druppels maar de regen mag geen naam hebben. Het blijft de hele avond weerlichten en rommelen maar wij zitten hoog en droog in het ruime restaurant met twee Duitse stelletjes. Het licht valt nog uit en we amuseren ons kostelijk bij het gezellige kaarslicht.

Emanya@Etosha - Ongwediva

210 km - 3.30 rijden

Maandag 30 november

Op André's advies hebben we onze reis naar Kunene River Lodges in tweeën gesplitst. We hadden er geen idee van maar juist het uiterste noorden is dichtbevolkt en heel chaotisch wat het verkeer betreft. We passeren allerlei stadjes en dorpjes, we stoppen bij een marktje, we kijken toe hoe vrouwen in de rivier hun was doen. En overal tussendoor banjeren koeien, geiten en ezels. We rijden tot Ongwediva en vinden Hotel Destiny, waar André voor ons een suite gereserveerd heeft. We ontvangen hier pal aan de grens met Angola zelfs BVN op tv. Kom er maar eens om!!

Morgen nog zo'n 300 km naar Kunene River Lodges waarvan op de laatste 40 km moet blijken of Koert z'n cursus 4x4-rijden succesvol is geweest.