Far away at home

Blue Mountains

17-18-19 november 2014

Na een bezoek aan het koala opvangcentrum dat zeer de moeite waard is, proberen we onze reis weer voort te zetten via de A1/M1. Helaas nemen we de verkeerde afslag. Het kost tijd om de juiste weg weer te vinden. Vervolgens willen we ergens lunchen maar we zien alleen maar betonnen parkeerplaatsen zonder schaduw waar de zware motoren van de vrachtauto's staan te ronken. We belanden op een parkeerplaats achter een MacDonalds. We gaan even naar binnen want we willen nog eens via Google maps bekijken welke snelwegen we rond Sydney moeten nemen om naar Katoomba in de Blue Mountains te komen. Het duurt een hele tijd voordat we kunnen inloggen via de WiFi van de Mac en bovendien is de verbinding uiterst traag. We zijn al een tijdje duimen aan het uitdelen voor de kwaliteit van allerlei voorzieningen. Nou, deze Mac krijgt een dubbeldikke duim naar beneden!

Het wordt behoorlijk druk op de snelweg. Vlak voor Sydney moeten we afbuigen naar het westen, maar wat een majestueus landschap vlakbij deze metropool. We zien bergen, meren en rivieren en dit alles onder een strakblauwe lucht en met een heerlijke temperatuur.

Het komt helemaal goed met al die snelwegen en zonder gps. We rijden inmiddels in het Nationale Park maar wat duren die laatste kilometers lang! We zijn pas rond half zes in Katoomba, het hart van de Blue Mountains. Even zoeken we naar een camping. Al snel vinden we Katoomba Falls Caravan Park, een camping met alles erop en eraan. We krijgen écht de allerlaatste plaats. De receptioniste hangt na ons te hebben ingecheckt het bordje: no vacancy op. We moeten morgen wel verkassen want die prachtige plek met eigen sanitaire unit is maar 1 nacht vrij. Koud, koud, koud die nacht daar. Koert schreef er al over.

De volgende ochtend gaan we op weg om de Blue Mountains te verkennen. We zijn niet alleen op pad want overal waar we uitstappen hangen zwermen vliegen om ons heen. Ik zie een Japanner wild met z'n armen zwaaien. Ik denk nog, wat een aparte manier om elkaar te begroeten, dan realiseer ik me pas dat die man ook bezig is om de vliegen van zich af te slaan. Er zijn natuurlijk mensen die altijd op alles voorbereid zijn. Zij hebben de oplossing voor dit probleem: een hoed met een vliegennet eraan! Ik dacht eerst dat het een grap was, maar onze Duitse (!) buurman heeft gewoon zo'n hoed bij zijn kampeeruitrusting.

Vlak bij de camping liggen een aantal toeristische trekpleisters: the three sisters, Echopoint en ook de Katoomba Falls. We lopen verschillende trails en later rijden we een groot stuk van de BMD, de Blue Mountain Drive. We stappen geregeld uit om een stuk te wandelen naar een uitzichtpunt. De naam Blue Mountains is trouwens afkomstig van de blauwe gloed die de eucalyptusbossen aan de bergen geven. In de middag bezoeken we de prachtige botanische tuin, die hier tegen de bergen aan ligt net als in Zuid-Afrika Kirstenbosch tegen de Tafelberg.

Ik kijk erg op tegen weer zo'n ijselijke nacht, maar het is bewolkt en gelukkig is het dus veel minder koud. Woensdagochtend geen ene vlieg meer! Was het een natuurverschijnsel? We doen rustig aan en rijden op ons gemak naar Sydney. De eerste 50 km zijn we nog in het park, we stoppen nog een paar keer om te genieten van de prachtige vergezichten.

We moeten goed opletten dat we de juiste snelwegen nemen. Dan zien we de skyline van Sidney opdoemen waarna we meteen in een tol-tunnel duiken, waar we nooit meer uit dreigen te komen. Het verkeer raast aan twee kanten langs ons heen. We missen een afslag en rijden noodgedwongen kilometers verder tot aan het vliegveld! Nou ... dan weten we die route alvast voor ons vertrek volgende week!

Uiteindelijk vinden we het adres: 92 Prince Edward Street in de wijk Malabar. Koert heeft met Helen, de verhuurster afgesproken dat we 's middags tussen drie en vier zullen arriveren; we zijn er om 15.30!

Wat hebben we een prachtig appartement! Ruim, licht, modern ingericht, kortom helemaal onze smaak. We hebben een groot balkon met een prachtig uitzicht op zee. Ik voel me meteen helemaal thuis! Helen is een aardige vrouw van zo'n beetje onze leeftijd, wel een chatterboxje. Haar man heb ik nog niet gezien. En wat een luxe, die ruime slaapkamer met dat heerlijke bed! Goed uitgezocht, Koert!

Als ik 's avonds naar buiten kijk, zie ik Delfie eenzaam staan glimmen in het licht van een lantaarnpaal. Ik kan nog net een zwaaiende beweging onderdrukken terwijl ik zachtjes zeg: dank je wel Delf, dat je ons veilig naar Sydney hebt gebracht!