claradejager.reismee.nl

Wonen in Hout Bay

Waarom gaat de tijd toch zoveel sneller naarmate je ouder wordt? Erwin, ik weet dat je Koert een boek met die titel cadeau gedaan hebt en ik ga het dan ook beslist lezen als we weer thuis zijn! Ik heb hier 's avonds genoeg tijd om mijn social media bij te houden. Op Facebook en Hyves lees ik dan dat veel van mijn ex-studenten op maandag al beginnen te smachten naar het komende weekend. Koert en ik daarentegen komen tijd te kort!

Zondag zijn we naar Kirstenbosch geweest, een kwartiertje rijden vanuit Hout Bay. Het was prachtig weer, 27°  in de zon. Kirstenbosch is de oudste en grootste botanische tuin van Zuid-Afrika. Het gebied is meer dan 5 vierkante kilometer groot. Slechts een klein gedeelte daarvan is gecultiveerd. We hebben een mooie trail gelopen en genoten van de weelderige bloemen en de prachtige natuur. De Capetonians ‘vieren' echt hun weekend. Hele families met picknickmanden en gekoelde flessen wijn zoeken een plekje onder de bomen op de grote grasvelden. Heel relaxed allemaal.

Maandag en dinsdag half bewolkt met af en toe een bui. Koert had afspraken, ik heb het appartement een beetje schoongemaakt en een wasje gedraaid en dan .... lekker uitwaaien op het strand met mezelf. Wat gelezen en een cryptogrammetje.

In de middag waren we voor een aperitief uitgenodigd bij Gerrie en Anita, onze buren (en verhuurders). Heel gezellig.

's Avonds kijken we het journaal op BVN, dan zijn we weer helemaal op de hoogte van de capriolen van Geert Wilders en zo. Daarna wordt Mad Men opgezet. Maffe serie!

Woensdagochtend naar Kaapstad. Eerst een afspraak bij het Gold of Africa Museum in Strand Straat.  http://www.goldofafrica.com/  Toen we weer buiten kwamen, keken we naar de Tafelberg... kán het of kan het niet? Dat klinkt dramatisch, maar je moet echt goed naar die berg kijken en de weersberichten in de gaten houden. Natuurlijk is het een toeristisch trekpleister, maar ik kan toch niet 2 keer in Kaapstad geweest zijn en níet op die Tafelberg ....? We zijn met de kabelbaan naar boven gegaan en hadden het mooiste uitzicht van de wereld! We hebben daar de Klipspringer Walk gelopen (45 min). Easy walking want die berg heet niet voor niets Tafelberg. Hij is bovenop zo vlak als wat. Op het laatste stukje terug naar de kabelbaan, kwamen de wolken aanzetten en je had nul zicht meer. Je krijgt dan dat onbestemde gevoel in je maag dat je op de Zugspitze ook hebt als je de grond onder je voeten niet goed meer ziet. Nicole en Mireille weten beslist wat ik bedoel. Terug in de gondel moest dan ook een mevrouw danig over de nek!

Beneden was het nog schitterend weer. We zijn teruggereden naar Hout Bay via de kustroute langs Camps Bay. Camps Bay is het Saint Tropez van de Kaap. We zaten aan de prachtige boulevard met palmen heerlijk te lunchen en wie komt daar langs lopen met zijn (nieuwe?) vriendje? Op Koert z'n ‘hallo', groette hij ons minzaam. (Deze vraag is voor de fervente Story en Privélezers).

‘Thuis' hebben we nog lekker op het balkon gezeten. Het balkon ligt op het zuid-westen, dus vanaf later in de ochtend volop in de zon!  O ja, de zon gaat nu rond half acht onder.

Reacties

Reacties

gordon

ik had je wel herkend hoor koert!

Petra

Kent die Gordon Koert echt??? Ik geloof er niets van. Dat hij zo mat reageerde kwam misschien omdat hij kort geleden zijn moeder heeft verloren. Ik heb hele reportages hierover gezien en zingende, snikkende Gordon bij natuurlijk RTL Boulevard.
En dat gevoel van die kabelbaan bij Claar herken ik ook een beetje. Dat doet mij denken aan mijn allereerste ritje in een stoeltjes lift. Ik snapte niet dat ik de hendel naar beneden moest trekken, dat ding schoot met mij de lucht in... Ik dacht dat mijn laatste minuut geslagen had. Verder ben ik natuurlijk het boek Lichaam van Clara aan het lezen. Een heftig verhaal kan ik je vertellen en dat begon al bij het voorwoord.
Geniet nog maar van dat zonnige Zuid Afrika. (Ik heb in Nürnberg ook lekker, weliswaar met jas aan, op het terras gezeten. Morgen moet ik er weer vroeg uit en als ik dan langs afslag St. Willebrord rijd, zal ik weer even aan jullie denken.
Liefs Petra

Mireille

(o)mama en (o)papa,

We missen jullie zo! Het wordt tijd dat jullie naar huis komen!

Mireille, Erwin, Roos, Floris, Lot en Jet

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!